Villamayor de Campos

Cuenta con una superficie de 26,48 km² que ye travesada na so zona meridional pel ríu Valderaduey. A cuatro quilómetros de Villalpando y dos quilómetros antes de llegar a Villamayor de Campos pasa'l ríu tamién conocíu como regueru Bustillo o regueru Ahogaborricos, afluente del ríu Valderaduey. Parte del so términu municipal intégrase dientro de la ZEPA Penillanuras-Campos Sur.

Los restos más antiguos qu'atestigüen la presencia humana nel términu daten de dómina romana, de la cual queden diversos restos apaecíos nel términu (“tegulas”, cerámica y molinos circulares).

Tres la invasión musulmana resultó destruyíu'l castiellu coles sos muralles que s'alzaba nel pagu de «El Castru». A finales del sieglu IX, Alfonsu III de Llión empecipió la repoblación p'asegurar los sos territorios, trayendo xentes de variaos llugares. Sicasí, munchos de les poblaciones entós fundaes acabaron como despoblados, como asocedió nel términu a El Salvador, San Martín de los Rascones, Villanueva del Río y El Otero.^[4]

Nel sieglu XII, antes de 1157, el rei Alfonsu VII de Llión dio fueru propiu a la llocalidá, a que'l so fueru fai referencia'l de Pozuelo de la Orden.^[5]

Nel sieglu XIV Villamayor pasó a manes de los Fernández de Velasco, pasando por esti fechu a integrar la denomada «Provincia de les Tierres del Condestable».^[6] Sicasí, tres la perda de la condestabilía de los Velasco en 1711, Villamayor, xunto al restu de la Tierra de Villalpando, dexó de pertenecer a la Provincia de les Tierres del Condestable, pasando a faelo de Llión, en que la so provincia apaez integráu en 1786 nel mapa de Tomás López tituláu ‘Mapa xeográficu d'una parte de la provincia de Llión’.^[7]

Al crease les actuales provincies en 1833, Villamayor de Campos quedó adscritu primeramente al partíu xudicial de Medina de Rioseco, na provincia de Valladolid,^[8] magar tres les reclamaciones de los conceyos del área villalpandina, quedó dafechu integráu a partir de 1858 na provincia de Zamora, dientro ésta de la Rexón Lleonesa,^[9] la cual, como toles rexones españoles de la dómina, escarecía de competencies alministratives.^[8] Tres la constitución de 1978, esti conceyu pasó a formar parte en 1983 de la comunidá autónoma de Castiella y Llión, en cuantes que pertenecíen a la provincia de Zamora.^[10]

• Ilesia de Santa María del Castillo, construyida con torre de piedra y restu en lladriyu. Tien aires renacentistes que rematen una obra empezada n'estilu góticu. Nel interior del templu destaca'l so retablu rococó. Tamién ye destacable l'antepechu del coru.
• Ilesia de San Esteban Protomártir, na que destaca capiya mayor, cubierta con una escepcional armadura mudéxar (sieglu XVI). Dende 2012 alluga'l Centru d'Interpretación de la Carpintería de lo Blanco, xestionáu pola Asociación d'Amigos de San Esteban.
• Ermita de la Virxe del Socastro.
• Bodegues arrexuntaes na paraxa del Tesu de les Bodegues, que formen, coles sos portaes y zarceras d'interesaes formes, un estrañu y suxerente paisaxe cruciáu per acolorataos senderos.

La Mancomunidá del Rasu de Villalpando arrexunta los conceyos de Cañizo, Cerecinos de Campos, Cotanes del Monte, Prado, Quintanilla del Monte, Quintanilla del Olmo, San Martín de Valderaduey, Tapioles, Villalpando, Villamayor de Campos, Villanueva del Campo, Villar de Fallaves, Villárdiga.^[11]

Villamayor venera a La nuesa Señora de l'Asunción y a San Roque (15 y 16 d'agostu). Coles mesmes, celebra'l Santu Ánxel de la Guardia (1 de marzu), el Corpus y el Día del Señor (domingu siguiente al Corpus), según la Romería de la Virxe del Socastro (primer domingu de xunu). A primeros de mayu baxa la imaxe dende la so ermita (Tesu de les Bodegues) hasta la parroquia. El día de la Virxe, tres la misa, devolver a la Virxe a la so ermita, merendando dempués los vecinos nes bodegues.

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Villamayor de Campos .

• Villamayor de Campos n'OpenStreetMap.