Sotoserrano

Sotoserrano o El Sotu, enclaváu nel parque natural de Las Batuecas - Sierra de Francia, xunto a la unión de tres ríos; Alagón, Cuerpu d'Home y Francia. Ye'l pueblu de la sierra menos eleváu sobre'l nivel del mar, 522 metros. Esfruta mientres tol añu d'un clima nidiu mediterraneu, que modela'l calter allegre y hospitalario de los sos habitantes.

Asitiáu na Sierra de Francia Baxa, a 99 km de la so capital, Salamanca, guarda una riqueza paisaxística d'una guapura induldable, gracies a la flora y fauna qu'atesora. Regáu por regueros como'l Servón o'l Ríomalo, la Fonte del Pardo, los Molinos y la Vega de Francia, llugar ideal pa los amantes de la naturaleza.

El so cascu urbanu guarda evidentes encantos, con una arquiteutura típicamente serrana. Barriu y Plaza del Castillo, cola so torre del reló, la ilesia de La nuesa Señora de l'Asunción, y l'ermita del Humilladero. Na actualidá ye unu de los pueblos más puxantes de la Sierra. El so clima dexa'l cultivu d'árboles frutales, como la naranxal y la zrezal. Tamién tien importancia la vide y el olivo. En Sotoserrano entemécense modernidá y tradición.

Sotoserrano tien un clima mediterraneu Csa^[4] (templáu con branu secu y calorosu) según la clasificación climática de Köppen.

Parámetros climáticos permediu de Sotoserrano nel periodu 1964-1992
Mes	Xin	Feb	Mar	Abr	May	Xun	Xnt	Ago	Set	Och	Pay	Avi	añal
Temperatura media (°C)	6.8	7.9	10.6	12.4	15.4	20.4	24.8	24.3	20.9	15.0	10.5	7.5	14.7
Fonte: Ministeriu d'Agricultura, Alimentación y Mediu Ambiente. Datos de precipitación pal periodu 1964-1992 y de temperatura pal periodu 1971-1989 en Sotoserrano[5] 8 de payares de 2012

Nos sos oríxenes foi un castru prerromanu (los sos habitantes los vetonos); quedando tal fechu atestiguáu por restos arqueolóxicos atopaos nes veres del Ríu Alagón que daten del paleolíticu inferior.

Mientres la dómina romana llegaba hasta esti llugar la Vía de la Plata, al traviés del Río Alagón. Tamién formó parte del Camín de Santiago, tres el descubrimientu de la imaxe de la Peña de Francia. Foi una de les principales víes de penetración musulmana.

Topáronse cayueles escrites, nel llugar llamáu “Pedro Martín” de la dómina Visigoda. (s. VI y VII).

El rei Alfonsu IX de Llión donó al Arzobispu de Compostela nel 1192,^[6] la ilesia, terrenes, pertenencies y ríos del Sotu de Francia; d'esta forma consolida l'asentamientu y repuebla Sotoserrano, dada la so aparente situación a veres del Ríu Alagón; formando parte de la so llinia defensiva.

Ye por Alfonsu XI como llugares escelentes pa la casa d'osos.

Tamién debió d'esistir dalguna pequeña comunidá xudía. A esta presencia faen referencia llugares como la alquería de Martinebrón (Martín-Hebrón). Asina mesmu esisten documentos fechaos en 1289 que menten el fechu de que xudíos de Miranda emprestaben dineru a vecinos de Sotoserrano.

La Ilesia de porte románicu atópase integrada nel cascu urbanu.

Venceyáu a Estremadura nos sieglos XVII y XVIII, cola creación de les actuales provincies en 1833, Sotoserrano quedó encuadráu na provincia de Salamanca, dientro de la Rexón Lleonesa.^[7]En 1927 una quema destruyó la totalidá del archivu del so Conceyu; esti fechu contribuyó a la falta de datos históricos de la población.

La llocalidá háyase enclavada nuna redolada privilexada, el Parque natural de Las Batuecas - Sierra de Francia, arrodiada d'una vexetación exuberante formada por zrezal, olivares, pinos, xardones, carbayos y yérbados. Pueden realizase dellos percorríos senderistas, cicloturistes o por aciu piragua.^[8]

El 4 de marzu de 2017 foi inaugurada la "Ruta de los Trés Ríos", ruta senderista d'un llargor de 8,4 km de calter circular que la so dificultá ye baxa y accesible a tolos públicos. Nel so percorríu vamos poder esfrutar d'espacios naturales declaraos Reserva de la Biosfera que nos llevará al traviés de los ríos Alagón, Francia y Cuerpu d'Home.

Al sur de la llocalidá atopamos col Meandro del Melero (o Meandro Melero) formáu pel ríu Alagón y que delimita les provincies de Salamanca y Cáceres. La meyor vista del meandro llograr dende'l Mirador de l'Antigua (Riomalo, Cáceres) dende'l cual reparar la Isla de Romerosa (Sotoserrano, Salamanca).

Pueden atopase nel so términu municipal una gran variedá d'especies animales, como'l Xabalín, Cabra Montesa, Utre Leonado, Venados, Corzu, Martalena, Coríu Montés.

El Loa. Ye una pequeña representación teatral que se representa'l 31 d'agostu mientres les fiestes patronales de San Ramón. Enllaza colos autos sacramentales medievales que escenifican la confrontación permanente ente'l bien y el mal.

El Judas. Mientres la celebración de Selmana Santa los mozos del pueblu fabriquen un moñecu, rellenu de paya, llamáu “El Judas”, que mientres la nueche del Sábadu Santu ye colgáu d'una lluria nel centru de la plaza; permanez mientres el Domingu de Resurreición y, la tarde del Llunes de Pascua ye voltiáu hasta que cai, pa de siguío ser quemáu nuna foguera.

L'Aleluya. En Selmana Santa ye costume sacar el Domingu de Resurreición al Cristu Resucitáu en procesión por que realcuentre cola so Madre, n'alcuentru de dambos asocede ente cantaraes.

L'Alborada. Tratar nun pequeñu cantar qu'amigos, vecinos y familiares canta a los novios la nueche antes de los esposales; al términu estos ufierten a toos aquellos que participaron na mesma duces y llicores.

La Matanza Primer sábadu de febreru.La matanza ye un ritu que práuticamente se puede dicir que sumió y por ello, como actu d'alcordanza a lo que supunxo, el Conceyu de Sotoserrano entama tolos años la Matanza Tradicional.

El Cristu Benditu. El cristu benditu tamién llamáu Cristu del humilladero ye una fiesta que se celebra'l 14 de setiembre. Nun ye tan multitudinaria como la fiesta mayor pero los soteños tienen una gran devoción al Cristu Benditu.

• Llista de conceyos de Salamanca
• Parque natural de Las Batuecas - Sierra de Francia
• Sierra de Francia

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Sotoserrano .

• Sitiu web oficial

• Sotoserrano n'OpenStreetMap.