Laurent Fignon
Laurent Fignon (12 d'agostu de 1960, XVIII Distritu de París – 31 d'agostu de 2010, XIII Distritu de París) foi un ciclista profesional francés dende l'añu 1982 hasta 1993, nos que collechó ochenta y un victories.
Trayeutoria profesional
Debutó nel ciclismu profesional a los ventidós años, dempués de más de cincuenta victories como amateur y, al añu siguiente, ver nel visu del ciclismu internacional, venciendo nel Tour de Francia 1983 baxo la tutela de Cyrille Guimard.
Ganóse'l llamatu de El profesor ("Le professeur", en francés) por causa de la so imaxe, con gafes y coleta, en contraste cola dura imaxe qu'ufiertaba Bernard Hinault. Nel Tour de Francia 1984, Fignon tuvo en frente al gran Bernard Hinault, que camudara d'equipu aquella temporada. Fignon ganó'l Tour de forma brillosa, con cinco victories d'etapa y convirtióse na nueva estrella francesa del ciclismu.
Sicasí, la suerte nun acompañó al parisín nes siguientes participaciones. Perdióse la edición de 1985 por una mancadura na rodía y nun terminó les ediciones de 1986 y 1988. En 1989, quedó segundu, por detrás de Greg LeMond, a tan solo ocho segundos, la diferencia más pequeña de tola historia. El mesmu Laurent Fignon almitió sufrir de dolores mientres tola carrera.
Fignon tamién venció en carreres d'un día, como la Milán-Sanremo y foi'l vencedor del Giro d'Italia 1989.
El so espectacular palmarés viose asombráu en dos causes, por dos talos controles antidopaxe que dieron positivu por anfetamines, en 1987 tres la Flecha Valona y en 1989 tres el G.P. de Eindhoven.
Tres la so retirada, Laurent Fignon arreyóse a la organización de carreres ciclistes como la París-Niza o la París-Corrèze. Foi comentarista del Tour de Francia en France 2 y dirixía'l Centru Laurent Fignon na llocalidá de Bañeres de Bigorra.
Enfermedá y fallecimientu
El 11 de xunu de 2009, coincidiendo cola meyora del llibru "Nous Etions Jeunes et Insouciants" («Yéramos nuevos ya inconscientes»), Fignon declaró ser diagnosticáu d'un cáncer intestinal n'estáu avanzáu, en fase de metástasis y estendiéndose hasta l'intestín. Según los doctores, el cáncer nun taba direutamente rellacionáu coles sustancies dopantes tomaes mientres la so carrera profesional.[6][7]
Finalmente finó'l 31 d'agostu de 2010 nel Hospital de la Pitié-Salpêtrière pola mor del cáncer d'entrellenzu que venía careciendo.[8]
El cuerpu de Fignon foi encenráu y soterráu nun nichu del campusantu parisín de Père Lachaise.
Palmarés
1982
1983
1984
1986
1987
| 1988
1989
Milán-Sanremo
1990
1992
1993
|
Resultaos en Grandes Vueltes y Campeonatos del Mundu
| Carrera | 1982 | 1983 | 1984 | 1985 | 1986 | 1987 | 1988 | 1989 | 1990 | 1991 | 1992 | 1993 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Giro d'Italia | 15ᵘ | - | 2ᵘ | - | - | - | - | 1ᵘ | Ab. | - | 37ᵘ | - |
| Tour de Francia | - | 1ᵘ | 1ᵘ | - | Ab. | 7ᵘ | Ab. | 2ᵘ | Ab. | 6ᵘ | 23ᵘ | Ab. |
| Vuelta a España | - | 7ᵘ | - | - | 7ᵘ | 3ᵘ | - | - | - | - | - | - |
Mundial en Ruta  | Ab. | 29ᵘ | Ab. | - | 62ᵘ | Ab. | 8ᵘ | 6ᵘ | - | 16ᵘ | 40ᵘ | - |
-: nun participa
Ab.: abandonu
Equipos
Referencies
Bibliografía
- FIGNON, LAURENT; DUCOIN, JEAN-EMMANUEL (xunu de 2009). Nous Etions Jeunes et Insouciants (en francés). Éditions Grasset et Fasquelle. ISBN 978-2246755814.
- Fignon, Laurent (2012). Yéramos nuevos ya inconscientes. Editorial Cultura Ciclista. ISBN 978-84-939948-5-3.
Enllaces esternos
Wikiquote tien frases célebres suyes o que faen referencia a Laurent Fignon.
Datos: Q13484
Multimedia: Laurent Fignon
