Felipe González Toma

Vistió l'hábitu de la Orde de la Mercé y doctoróse en Teoloxía y n'Hebréu y Griegu pola Universidá de la Sapienza de Roma, en 1806 foi nomáu comendador del conventu mercedario de Conxo.^[2]Nel cursu de 1807 foi nomáu profesor de l'acabante crear cátedra d'hebréu na Universidá de Santiago y en 1808 consiguió la cátedra de dicha especialidá, pero nun pudo tomar posesión hasta 1812, caltener nesti cargu hasta 1815.^[2][3]

Foi preconizáu en Roma como obispu de la diócesis d'Eivissa el 22 de xunetu y consagráu en Madrid el 27 d'ochobre de 1816;^[4]convirtiéndose asina nel quintu obispu de la diócesis d'Eivissa, mientres el so mandatu se consagró la Catedral d'Eivissa.^[5]En 1829 foi nomáu obispu de la diócesis de Santander, cargu qu'ostentó hasta la so muerte en 1842.^[6][7]

• Obispos de Santander

Predecesor: Blas Jacobo Beltrán	Obispu d'Eivissa 1816 - 1829	Socesor: Basilio Antonio Carrasco Hernando
Predecesor: Juan Nepomuceno Gómez Durán	Obispu de Santander 1829 - 1991	Socesor: Manuel Arias Teijeiro de Castro

• Barreiro Fernández, Xosé Ramón (2003). «Volume 2», Historia de la Universidá de Santiago de Compostela, El sieglu XIX. Santiago de Compostela: Universidá de Santiago de Compostela, páx. 183-184. ISBN 84-9750-269-8. Consultáu'l 5 de xunu de 2012.

• Sánchez de Haedo, Julián. I. Sancha: Guía del Estáu Eclesiásticu Seglar y Regular d'España é Indies pal añu de 1824, páx. 301. Consultáu'l 5 de xunu de 2012.