Copa Oru de la Concacaf
La Copa Oru de la CONCACAF, más conocida como Copa Oru, ye'l tornéu internacional de seleiciones nacionales de fútbol más importante de Norteamérica, Centroamérica y el Caribe, entamáu pola Concacaf cada dos años. Nel so edición inaugural, el tornéu tenía'l nome de Copa de Naciones de Concacaf o Campeonatu de Concacaf, y recibió la so denominación actual en 1991. Reemplazó a la Copa CCCF (entamada solo pa países de Centroamérica y les Islles del Caribe) y a la Copa NAFC (entamada solo pa países de Norteamérica y Cuba nun primer tiempu). El tornéu CONCACAF foi realizáu hasta 1989, anque ente 1973 y 1989 foi acopláu a la ronda final de les eliminatories de la CONCACAF que'l so campeón yera consideráu'l Campeón de la CONCACAF.
Copa Oru de la Concacaf | |
|---|---|
 | |
| Xeneral | |
| Tipu de competición | acontecimientu repetíu |
| Deporte | fútbol |
| Organizador | CONCACAF |
| Historia | |
| Fundación | 1963 |
| Competición | |
| Participantes | 12 |
| Periodicidá | Cada 2 años |
| Web oficial | |
 | |
La Copa Oro de la CONCACAF, incluyendo la Copa CONCACAF, foi realizada en 24 ocasiones, nes que siete países alzaron la copa: Méxicu ye l'equipu más esitosu, con diez victories; Estaos Xuníos sígue-y con seis trofeos; Costa Rica con trés conquistes; Canadá ganar dos veces, en cuantes que Guatemala, Haití y Hondures tituláronse campeones una sola ocasión. El tornéu presenta un fuerte dominiu de los equipos norteamericanos y centroamericanos: los primeres ganaron el títulu en 17 ocasiones, ente que los centroamericanos ganar 5 ocasiones; y solo un equipu de la rexón del Caribe ganó'l títulu: Haití.
A partir de 1991, la CONCACAF decidió dixebrar el tornéu continental de les instancies finales de la eliminatoria, dando pasu a l'actual versión del certame, la Copa d'Oru, que la so primer edición tuvo llugar nos Estaos Xuníos esi mesmu añu. El tornéu realizóse, nos Estaos Xuníos, sacante trés causes, en dos causes (1993 y 2003) en que foi entamáu xunto con Méxicu, y una ocasión (2015) en que foi entamáu xunto con Canadá. Hasta 1993 participaben solu ocho países, cupió que foi aumentáu a nueve pal eventu de 1996, a diez en 1998 y dende l'añu 2000 participen doce países, escoyíos al traviés d'un sistema de clasificatorias. El tornéu tamién tuvo países convidaos de distintes confederaciones, como la Conmebol, CAF y AFC sicasí la Concacaf decidió qu'a partir de 2007 el tornéu fuera esclusivu pa países pertenecientes a la confederación.
El certame sirve como vía de clasificación a la Copa FIFA Confederaciones. Dende 1991 hasta 2011 el campeón de la edición antecesora al tornéu clasificaba direutamente. A partir de la ediciones de 2013 y 2015, los campeones de cada edición (una apostada un añu antes y otra un añu dempués del Mundial) apuesten un partíu extra denomináu Copa CONCACAF, el vencedor del partíu clasifica, en casu de qu'un equipu resulte vencedor de dambes copes, clasifica direutamente a la Copa Confederaciones.
Historia
Copa Concacaf (1963-1989)
En 1961 la Confederación Centroamericana y del Caribe de Fútbol (CCCF) y la North American Football Confederation (NAFC) unificar p'allugar a toles federaciones de la rexón nuna sola entidá confederativa: la Confederación de Fútbol Asociación del Norte, Centroamérica y el Caribe (CONCACAF). Dos años dempués diose entamu a la Copa de Naciones de Concacaf n'El Salvador,[1] el primer tornéu oficial de seleiciones de la naciente confederación, el primer campeón históricu foi Costa Rica.[2] La Seleición de Méxicu xunir al palmarés en ganando la edición de 1965.[3] Les seleiciones centroamericanes Costa Rica y Guatemala tuvieron la so meyor dómina al conquistar el Campeonatu de 1967 y 1969, respeutivamente.[4][5] Darréu Méxicu llograría la so segunda copa en 1971.[6]
A partir de 1973 el tornéu sirvió como clasificatorio al Copa Mundial de la FIFA: el anfitrión d'esi añu, Haití, aportó por primer y única vegada a un mundial, el d'Alemaña Federal 1974, al ganar el tornéu.[7] Méxicu llogró la clasificación a Arxentina 1978 siendo llocal en 1977.[8]
El campeón de 1981 foi'l anfitrión Hondures que ganó'l derechu d'asistir a la Copa Mundial de Fútbol de 1982 per primer vegada na so hestoria.[9] A razón de que los torneos yeren apoderaos polos anfitriones, en 1985 y 1989 nun hubo una sede fixa y el ganador del tornéu eliminatoriu pa la Copa Mundial de Fútbol foi coronáu de nuevu'l campeón de la Concacaf. Canadá y Costa Rica fueron los campeones de 1985 y 1989, respeutivamente, pero ensin llevantar troféu.[10][11] Finalmente, la Copa de Naciones de Concacaf foi reemplazada pola Copa d'Oru de la Concacaf en 1991.
Instauración de la Copa d'Oru de la Concacaf
En 1990, la Concacaf decidió anovar el tornéu y pallo restablecer el formatu de sedes fixes y el nome de dicha competición camudaría a «CONCACAF Gold Cup», Copa d'Oru de la CONCACAF n'español. A partir de 1991, l'eventu sería allugáu cada dos años por esta confederación, especialmente en Estaos Xuníos. El formatu caltendríase constantemente con una primer ronda de grupos, pero la ronda final variaría ente una nueva fase grupal o un sistema d'eliminación direuta hasta llograr al campeón.
La primer edición del nuevu certame celebrar n'Estaos Xuníos, cola novedá de que dende aquella competición el campeón apostaría la «Copa Rei Fahd», —antecesora homóloga de la Copa Confederaciones—, que tuvo la so primer edición n'Arabia Saudita 1992. Estaos Xuníos en venciendo a Méxicu na semifinal naquella ocasión clasificó a la final, onde llogró llograr el so primer títulu oficial ante Hondures (quien venciera a Costa Rica), depués d'empatar 0:0 en tiempu regular y resultar vencedor por 4:3 en penaltis. Ente que Méxicu venció 2:0 a Costa Rica nel partíu pol tercer llugar. El mediocampista mexicanu Benjamín Galindo foi'l máximu artilleru del certame con cuatro anotaciones.[12]
El tricampeonatu de Méxicu
En 1993, Estaos Xuníos y Méxicu fueron los países anfitriones del certame, dambos escoyíos enfrentar na final que tuvo como sede'l Estadiu Azteca, la seleición mexicana llogró de forma contundente'l so cuartu títulu continental de manera invicta dempués de 16 años ensin consiguilo con un marcador de 4:0 sobre los norteamericanos, naquella ocasión Méxicu impunxo'l récor de la mayor cantidá de goles marcaos nuna sola edición con 28 anotaciones, amás cuntó con Luis Roberto Alves como goliador con 11 tantos, tamién imponiendo récor de goles d'un futbolista nun mesmu tornéu.[13]
Pa la edición de 1996, aumentó'l númberu d'equipos a nueve, amás nesa edición Brasil, que foi convidáu pola organización a participar llogró'l subcampeonatu en ganando 1:0 a Estaos Xuníos en semifinales y cayer nel partíu decisivu ante Méxicu (quien ganó a Guatemala na antoxana de la final) por 2:0 con goles de Cuauhtémoc Blanco. Naquella ocasión Méxicu convertir nel primer escoyíu bicampeón de la confederación y clasificó pa la Copa FIFA Confederaciones 1997.[14]
Na edición de 1998, nuevamente amontóse'l númberu d'equipos a diez, y per segunda ocasión Brasil actuó como convidáu na competición. Per segunda ocasión dende 1993, Estaos Xuníos y Méxicu enfrentar na final, Méxicu consagróse tricampeón de Concacaf con Luis Hernández como figura anotando l'únicu del partíu, Méxicu llogró'l so sestu títulu continental y el so tercer campeonatu consecutivu, al rematar el sieglu XX la seleición de Méxicu impunxo una dinastía qu'apoderó'l certame mientres la década de 1990.[15]
Sieglu XXI
La hexemonía de Méxicu mientres la primer década de la Copa remató nel añu 2000, naquella ocasión apostar un total de doce equipos, trés d'ellos fueron selectivos invitaos: Colombia, Corea del Sur y Perú. La seleiciones d'Estaos Xuníos y Méxicu presentar con planteles suplentes per primer vegada pa la copa, la seleición de Canadá foi la gran sorpresa n'esaniciando a Méxicu y a Trinidá y Tobagu nesi orde, y la clasificada pa la final Colombia ganó a Estaos Xuníos y a Perú. Na final Canadá alzó la copa con un trunfu por 2:0 a los suramericanos con goles de deVos y de Carlo Corazzin. El canadiense Carlo Corazzin foi'l goliador con cuatro tantos.[16]
Dos años dempués, el tornéu celebróse cinco meses antes de la Copa Mundial de la FIFA de 2002, Ecuador y Corea del Sur conformaron la llista d'invitaos. Depués de les sos destacaes participaciones na eliminatoria y na Copa América de 2001, Costa Rica llucía como la favorita pa resultar vencedora. La seleición norteamericana» cola nueva promesa Landon Donovan avanzó a la final, como antecedente venciendo 4:0 a El Salvador y en penaltis a Canadá, ente que Costa Rica trunfaron 2:1 en tiempos extra ante Haití y ante Corea del Sur por 3:1. Los norteamericanos llograron la so segunda copa oru, ganando por 2:0 con anotaciones de Josh Wolff y Jeff Agoos, ante un ríxidu cuadru costarricense. Amás como segunda distinción, Brian McBride con cuatro tantos convertir nel goliador del certame.[17]
.JPG)
L'añu siguiente el tornéu de 2003, per segunda vegada Estaos Xuníos compartió la organización de la competencia con Méxicu; incluyíos Colombia y Brasil como convidaos. Tal como asocedió en 1996, Méxicu y Brasil apostáronse'l títulu, Méxicu esanició a Xamaica por 5:0 y a Costa Rica 2:0, per otra parte Brasil dexó nel camín a los cafeteros por 2:0 y a Estaos Xuníos por 2:1. La final per segunda ocasión apostar nel estadiu Azteca, nuna final bien pareya, los equipos empataron ensin goles, forzando a apostar tiempos extra, onde un gol d'oru de Daniel Osorno dio-y a los «azteques» la cuarta copa oru y el séptimu títulu del área. El costarricense Walter Centeno y l'estauxunidense Landon Donovan con cuatro goles terminaron como los máximos romperredes.[18]
En 2005, Estaos Xuníos llogró la so segunda conquista al vencer 3:1 en penaltis a Panamá tres empate de 0:0, antes consiguiendo victories de 3:1 ante Xamaica y 2:1 sobre Honduras. Pa 2007, los Estaos Xuníos defendieron con ésitu'l títulu venciendo 2:1 a Panamá y Canadá con anterioridá y finalmente vencer a Méxicu na final por 2:1 en Chicago con goles de Landon Donovan y Feilhaber.[19][20]
Na Copa d'Oru 2009, Méxicu llogró conquistar el títulu dempués de vencer a los Estaos Xuníos por un marcador de 5:0. Ente que 2011, Méxicu llogró'l so bicampeonatu ganando 4:2 per segunda ocasión consectuiva a los Estaos Xuníos na final en Pasadena.[21][22]
Na edición de 2013, ocho años dempués repitióse la final de 2005, Estaos Xuníos nuevamente ganó na final a Panamá, con gol de Shea. Pa 2015, celebráu n'Estaos Xuníos y Canadá, Méxicu llogró la so décima conquista a cuenta de Xamaica por 3:1 con goles d'Andrés Guardado, José Manuel Corona y Oribe Peralta. Los dos campeones vixentes apostaron el boletu pa la Copa FIFA Confederaciones 2017, el 10 d'ochobre nel Rose Bowl de Pasadena, Méxicu consiguió'l cupu na prórroga con una victoria de 3:2.[23][24]
Sistema de clasificación
- Zona Norteamericana: Les seleiciones de Norteamérica (Canadá, Estaos Xuníos y Méxicu) tienen asegurada la so clasificación.
- Zona Centroamericana: 4 seleiciones de los países de Centroamérica llograr na Copa Centroamericana
- Zona Caribeña: 4 seleiciones de los países del Caribe faen lo mesmo na Copa del Caribe.
- Play-off ente'l 5° clasificáu de la Copa Centroamericana y el 5° de la Copa del Caribe.
Seleiciones participantes
Tocantes a la Copa Oru refierse, 24 equipos distintos participaron a lo llargo de la so historia (26 contabilizando la Copa Concacaf). De toos estos equipos, solu siete llegaron a la final del tornéu considerando que dende 1991 apuéstase un partíu de final y trés algamaron la victoria. Curiosamente los trés equipos norteamericanos, Canadá, Estaos Xuníos y Méxicu.
Contabilizando l'antiguu formatu (Copa Concacaf), Méxicu ye l'equipu más esitosu, al algamar diez campeonatos, siguíu por Estaos Xuníos con cinco y Costa Rica con trés. En términos estadísticos, Méxicu ye l'equipu con más victories, siguíu per Estaos Xuníos y Costa Rica.
Méxicu y Estaos Xuníos son, amás, los únicos equipos que ganaron torneos consecutivamente: Méxicu llogró trés consecutivos en 1993, 1996 y 1998; y en 2009 y 2011, ente que los estauxunidenses llograron dos en 2005 y 2007. Dambos equipos enfrentáronse en cinco finales (1993, 1998, 2007, 2009 y 2011), en cuatro salió victoriosu Méxicu y los estauxunidenses en 2007. La final de 1998, amás, foi la primera en que se coronó a un tricampeón.[25]
De los siete equipos campeones, toos sacante El Salvador, Guatemala y Trinidá y Tobagu, fueron campeones siquier una vegada cuando'l tornéu foi entamáu na so casa.
Tocantes a les participaciones dende 1963, Méxicu cunta con ventiún guardes de los ventitrés eventos entamaos. Tocantes a les participaciones na Copa d'Oru, Estaos Xuníos y Méxicu son los únicos equipos presentes en tolos eventos, sígen-y Costa Rica y Honduras con 12 participaciones.
Palmarés
| Copa CONCACAF | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Añu | Sede |width=1% rowspan=11 bgcolor=ffffff| | Campeón | Final Resultáu | Subcampeón | Tercer llugar | Resultáu | Cuartu llugar | ||
| 1963 Detalle |  El Salvador |  Costa Rica | Lig. | El Salvador | 
| Lig. |  Hondures | ||
| 1965 Detalle |  Guatemala |  Méxicu | Lig. | Guatemala | Costa Rica | Lig. | El Salvador | ||
| 1967 Detalle | Hondures | Guatemala | Lig. | Méxicu | Hondures | Lig. |  Trinidá y Tobagu | ||
| 1969 Detalle | Costa Rica | Costa Rica | Lig. | Guatemala |
| Lig. |  Méxicu | ||
| 1971 Detalle | Trinidá y Tobagu | Méxicu | Lig. |  Haití | Costa Rica | Lig. |  Cuba | ||
| 1973 Detalle | Haití | Haití | Lig. | Trinidá y Tobagu | Méxicu | Lig. | Hondures | ||
| 1977 Detalle | Méxicu | Méxicu | Lig. | Haití | El Salvador | Lig. |  Canadá | ||
| 1981 Detalle | Hondures | Hondures | Lig. | El Salvador | Méxicu | Lig. | Canadá | ||
| 1985 Detalle |  Delles sedes | Canadá | Lig. | Hondures | Costa Rica | Lig. | El Salvador | ||
| 1989 Detalle | Delles sedes | Costa Rica | Lig. |  Estaos Xuníos | Trinidá y Tobagu | Lig. | Guatemala | ||
Nota: Equipos en cursiva correspuenden a equipos invitaos.
Palmarés
La llista de siguío amuesa a los 18 equipos que tuvieron ente los cuatro meyores de dalguna edición del tornéu. Como en 1993 el partíu pol tercer llugar empatóse y en 2000 y a partir de 2005 direutamente nun se realiza, el tercer y cuartu puestu llograr pola tabla xeneral de puntos llograos mientres el tornéu.
Hai de solliñar que tantu Brasil y Colombia, seleiciones que participaron como convidaes de la Conmebol llograron el subcampeonatu, los brasilanos en 1996 y 2003, y los colombianos en 2000. Asina tamién la seleición de Perú foi convidada en 2000 y llogró el cuartu llugar.
En cursiva, indícase'l tornéu en que l'equipu foi llocal.
| Equipu | Campeón | Subcampeón | Tercer puestu | Cuartu puestu |
|---|---|---|---|---|
 Méxicu | 10 (1965, 1971, 1977, 1993, 1996, 1998, 2003, 2009, 2011, 2015) | 2 (1967, 2007) | 5 (1973, 1981, 1991, 2013, 2017) | 1 (1969) |
 Estaos Xuníos d'América | 6 (1991, 2002, 2005, 2007, 2013, 2017) | 5 (1989, 1993, 1998, 2009, 2011) | 2 (1996, 2003) | 1 (2015) |
 Costa Rica | 3 (1963, 1969, 1989) | 1 (2002) | 4 (1965, 1971, 1985, 1993) | 4 (1991, 2003, 2009, 2017) |
 Canadá | 2 (1985, 2000) | 2 (2002, 2007) | 2 (1977, 1981) | |
 Hondures | 1 (1981) | 2 (1985, 1991) | 3 (1967, 2005, 2009) | 4 (1963, 1973, 2011, 2013) |
 Guatemala | 1 (1967) | 2 (1965, 1969) | 2 (1989, 1996) | |
 Haití | 1 (1973) | 2 (1971, 1977) | ||
 Panamá | 2 (2005, 2013) | 2 (2011, 2015) | ||
 El Salvador | 2 (1963, 1981) | 1 (1977) | 2 (1965, 1985) | |
 Brasil | 2 (1996, 2003) | 1 (1998) | ||
 Xamaica | 2 (2015, 2017) | 2 (1993, 1998) | ||
| Trinidá y Tobagu | 1 (1973) | 2 (1989, 2000) | 1 (1967) | |
 Colombia | 1 (2000) | 1 (2005) | ||
 Antilles Neerlandeses | 2 (1963, 1969) | |||
 Perú | 1 (2000) | |||
 Corea del Sur | 1 (2002) | |||
 Guadalupe | 1 (2007) | |||
 Cuba | 1 (1971) |
Estadístiques
Clasificación histórica
Méxicu asítiase como líder de la clasificación y col selectivu con más participaciones con venti ente los ventiséis equipos que dalguna vegada participaron nel tornéu. Inclúi la Copa de Concacaf na cual apostábense dos puntos por victoria.
| Pos. | Equipu | Ediciones | Pts. | PX | PG | PE | PP | GF | GC | Dif. | Rend. | Títulos | % Ésitu 1 | % Ésitu 2 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Méxicu | 21 | 220 | 100 | 67 | 19 | 14 | 227 | 63 | +164 | 73.33% | 10 | 43.48 | 47.62 |
| 2 | Estaos Xuníos | 15 | 183 | 79 | 57 | 12 | 10 | 144 | 55 | +89 | 77.22% | 5 | 21.74 | 33.33 |
| 3 | Costa Rica | 18 | 134 | 87 | 36 | 26 | 25 | 140 | 90 | +50 | 51.34% | 3 | 13.04 | 16.67 |
| 4 | Hondures | 18 | 109 | 79 | 30 | 19 | 30 | 109 | 99 | +10 | 45.99% | 1 | 4.35 | 5.56 |
| 5 | Canadá | 15 | 87 | 59 | 23 | 18 | 18 | 67 | 71 | -4 | 49.15% | 2 | 8.7 | 13.33 |
| 6 | Guatemala | 18 | 77 | 69 | 19 | 20 | 30 | 82 | 88 | -6 | 36.84% | 1 | 4.35 | 5.56 |
| 7 | El Salvador | 15 | 70 | 60 | 18 | 16 | 26 | 67 | 85 | -18 | 38.89% | – | 0 | 0 |
| 8 | Trinidá y Tobagu | 15 | 65 | 59 | 17 | 14 | 28 | 74 | 96 | -22 | 39.39% | – | 0 | 0 |
| 9 | Haití | 13 | 54 | 53 | 14 | 12 | 27 | 47 | 75 | -28 | 33.96% | 1 | 4.35 | 7.69 |
| 10 | Panamá | 8 | 49 | 38 | 11 | 16 | 11 | 55 | 47 | +8 | 42.98% | – | 0 | 0 |
Tabla histórica de goliadores
El futbolista estauxunidense Landon Donovan ye'l máximu anotador históricu de la competición con 18 goles desque debutara en 2000 na edición celebrada n'Estaos Xuníos, momentu nel qu'igualó y superó al mexicanu Luis Roberto Alves, quien hasta entós comandaba los rexistros. Destaca amás ente los máximos anotadores el yá mentáu Luis Roberto Alves por ser el xugador con meyor permediu anotador de la competición con 1,2 goles per partíu, per delantre de Paulo Wanchope y Carlos Pavón quien respeutivamente atropen un permediu de 1,00 y de 0,90.
En negrina xugadores n'activu seleccionables pola so seleición.
| Pos. | Xugador | G. | P. J. | Prom. | Debú | Seleición |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Landon Donovan | 18 | 34 | 0.53 | Copa Oro 2000[26] |  Estaos Xuníos |
| 2 | Luis Roberto Alves | 12 | 10 | 1.2 | Copa Oro 1991[27] |  Méxicu |
| 3 | Clint Dempsey | 12 | 21 | 0.57 | Copa Oro 2005[28] | Estaos Xuníos |
| 4 | Blas Pérez | 11 | 21 | 0.52 | Copa Oro 2005[29] |  Panamá |
| 5 | Andrés Guardado | 10 | 18 | 0.56 | Copa Oro 2007[30] | Méxicu |
| 6 | Luis Tejada | 10 | 21 | 0.48 | Copa Oro 2005[31] | Panamá |
| 7 | Carlos Pavón | 9 | 10 | 0.9 | Copa Oro 1998[32] |  Hondures |
| 8 | Walter Centeno | 9 | 19 | 0.47 | Copa Oro 2000[33] |  Costa Rica |
| 9 | Eric Wynalda | 9 | 21 | 0.43 | Copa Oro 1991[34] | Estaos Xuníos |
| 10 | Paulo Wanchope | 8 | 8 | 1 | Copa Oro 1998[35] | Costa Rica |
| 11 | Rodolfo Zelaya | 8 | 9 | 0.89 | Copa Oro 2009[36] |  El Salvador |
| 12 | Brian McBride | 8 | 14 | 0.57 | Copa Oro 2000[37] | Estaos Xuníos |
| 13 | Carlo Costly | 8 | 14 | 0.57 | Copa Oro 2007[38] | Hondures |
| 14 | Carlos Ruiz | 8 | 17 | 0.47 | Copa Oro 2002[39] |  Guatemala |
Xugadores con mayor cantidá d'alcuentros apostaos
Nota: En negrina xugadores seleccionables pola so seleición.
| Pos. | Xugador | P. J. | G. | Prom. | Debú | Seleición |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Landon Donovan | 34 | 18 | 0.53 | Copa Oro 2000[26] | Estaos Xuníos |
| 2 | Gabriel Gómez | 28 | 3 | 0.11 | Copa Oro 2005[40] | Panamá |
| = | Jaime Penedo | 28 | 0 | 0 | Copa Oro 2005[41] | Panamá |
| 4 | DaMarcus Beasley | 23 | 6 | 0.26 | Copa Oro 2002[42] | Estaos Xuníos |
| = | Kasey Keller | 23 | 0 | 0 | Copa Oro 1996[43] | Estaos Xuníos |
| 6 | Román Torres | 22 | 2 | 0.09 | Copa Oro 2007[44] | Panamá |
| 7 | Clint Dempsey | 21 | 12 | 0.57 | Copa Oro 2005[28] | Estaos Xuníos |
| = | Blas Pérez | 21 | 11 | 0.52 | Copa Oro 2005[29] | Panamá |
| = | Luis Tejada | 21 | 10 | 0.48 | Copa Oro 2005[31] | Panamá |
| = | Eric Wynalda | 21 | 9 | 0.43 | Copa Oro 1991[34] | Estaos Xuníos |
| = | Harold Wallace | 21 | 1 | 0.05 | Copa Oro 1998[45] | Costa Rica |
| 12 | Gerardo Torrado | 20 | 2 | 0.1 | Copa Oro 2000[46] | Méxicu |
Entrenadores
L'entrenador estauxunidense Bruce Arena ye l'únicu que llogró en trés causes la Copa d'Oru de la Concacaf, obteniendolas nes ediciones de 2002, 2005 y 2017, los trés con Estaos Xuníos.
Goles
Mientres les 23 ediciones de la Copa d'Oru apostaes hasta 2015, anotáronse 1167 goles. A nivel de torneos, la Copa d'Oru de la Concacaf 2011 ye la que tuvo mayor númberu de goles, con 80 anotaciones nes sos 25 partíos apostaos, mientres el menor númberu foi en 2002 con 39 goles. Considerando'l númberu de partíos, el mayor númberu de goles per partíu foi na Copa Oro 1993, con 3,75 tantos por alcuentru; la cifra menor, en tantu, foi de 1,67 goles per partíu en 1989.
El partíu con más goles anotaos foi l'apostáu ente Méxicu y Martinica na Copa d'Oru 1993, que remató con una victoria mexicana por 9:0, siendo tamién la mayor goliada na hestoria del tornéu. La final con más anotaciones, en tantu, foi l'apostada en 2011 por Estaos Xuníos y Méxicu, que terminó cola victoria de los azteques por 4:2. Per otru llau, les finales ente Estaos Xuníos y Hondures; y Estaos Xuníos y Panamá en 1991 y 2005 remataron ensin goles, polo que se recurrió a una serie de penaltis, onde los norteamericanos pudieron llevantar la copa en dambes finales.
De siguío se listan les mayores goliaes na Copa Oro de la Concacaf:
| Seleición | Resultáu | Seleición | Edición |
|---|---|---|---|
| Méxicu | 9:0 | Martinica | Estaos Xuníos y Méxicu 1993 |
| Méxicu | 8:0 | Xamaica | El Salvador 1963 |
| Méxicu | 8:0 | Antilles Neerlandeses |  Haití 1973 |
| Méxicu | 8:0 | Canadá | Estaos Xuníos y Méxicu 1993 |
| Hondures | 7:1 |  Granada | Estaos Xuníos 2011 |
| Costa Rica | 6:0 | Xamaica | El Salvador 1963 |
| Costa Rica | 6:0 | Antilles Neerlandeses || | |
| Haití | 6:0 | Trinidá y Tobagu | Trinidá y Tobagu 1971 |
| Méxicu | 6:0 | Cuba | Estaos Xuníos y Canadá 2015 |
| Estaos Xuníos | 6:0 | Cuba | Estaos Xuníos y Canadá 2015 |
| Guatemala | 6:1 | Antilles Neerlandeses || | |
| Méxicu | 6:1 | Xamaica | Estaos Xuníos y Méxicu 1993 |
| Estaos Xuníos | 6:1 |  Belize | Estaos Xuníos 2013 |
| Panamá | 6:1 | Cuba | Estaos Xuníos 2013 |
Premios y reconocencies
A lo llargo de la so historia la organización de la CONCACAF dispón la entrega de diversos premios d'alcuerdu a la participación de los equipos y xugadores a lo llargo del tornéu. Ensin batura a duldes el principal premiu ye'l títulu de campeón del eventu; L'equipu que llogra coronase como campeón recibe la copa.
Sicasí dende la fundación de la Copa d'Oru en 1991, destacáronse diverses reconocencies individuales tales como'l goliador del certame, el xugador más pervalible, el meyor porteru, y n'equipu como'l premiu al xuegu llimpiu. Anguaño prémiase al meyor xugador col Balón d'Oru, al goliador col Botín d'Oru y estrémase al cuadru estelar, ye dicir los meyores futbolistes del certame.
Goliadores
Dende l'entamu del tornéu, unu de los premios más importantes ye al goliador del eventu, esto ye, el xugador qu'anota más goles mientres la realización del tornéu. Dende la Copa d'Oru de 2011 el premiu foi instituyíu oficialmente como'l Botín d'Oru». Si hai dos o más xugadores cola mesma cantidá de goles, cada unu recibe'l premiu correspondiente, ensin tomar en cuenta la cantidá de minutos xugaos per caúnu o si los goles fueron anotaos en penaltis.
| Edición | Goliador | Goles |
|---|---|---|
| 1963 | Eduardo Hernández | 6 |
| 1965 | Javier Fragoso | 5 |
| 1967 | 2 xugadores
| 4 |
| 1969 | 3 xugadores
| 3 |
| 1971 | Pierre Bayonne | 3 |
| 1973 | Steve David | 7 |
| 1977 | Víctor Rangel | 6 |
| 1981 | Hugo Sánchez | 3 |
| 1985 | Roberto Figueroa | 5 |
| 1989 | 8 xugadores
| 2 |
| 1991 | Benjamín Galindo | 4 |
| 1993 | Luis Roberto Alves | 11 |
| 1996 | Eric Wynalda | 4 |
| 1998 | Luis Hernández | 4 |
| 2000 | Carlo Corazzin | 4 |
| 2002 | Brian McBride | 4 |
| 2003 | 2 xugadores
| 4 |
| 2005 | 5 xugadores
| 3 |
| 2007 | Carlos Pavón | 5 |
| 2009 | Miguel Sabah | 4 |
| 2011 | Javier Hernández | 7 |
| 2013 | 3 xugadores
| 5 |
| 2015 | Clint Dempsey | 7 |
| 2017 | 3 xugadores
| 3 |
| 2019 |
Xugador más pervalible
El «Xugador más pervalible» ye meyor xugador de cada edición de la Copa Oro.[47]
| Copa | bgcolor=#006699 style="color:white;"|Xugador | Copa | bgcolor=#006699 style="color:white;"|Xugador |
|---|---|---|---|
| 1991 | Tony Meola | 1993 | Ramón Ramírez |
| 1996 | Raúl Lara | 1998 | Kasey Keller |
| 2000 | Craig Forrest | 2002 | Brian McBride |
| 2003 | Jesús Arellano | 2005 | Luis Tejada |
| 2007 | Julián de Guzmán | 2009 | Giovani do Santos |
| 2011 | Javier Hernández | 2013 | Landon Donovan |
| 2015 | Andrés Guardado | 2017 | Michael Bradley |
Seleiciones convidaes
Dende la edición de 1996, acostumar por dellos años a qu'hubiera escoyíos convidaos al certame, que nun pertenecen a CONCACAF. En total, participaron seis equipos invitaos, pertenecientes a CONMEBOL, AFC y CAF.
Dientro de les seleiciones convidaes, el meyor resultáu foi consiguíu por Brasil, con dos vicecampeonatos (1996 y 2003). De la mesma, Brasil y Colombia fueron les seleiciones que más fueron convidaes, con tres participaciones.
Brasil
Brasil foi la seleición convidada más esitosa, al algamar el segundu llugar na so participación en 1996. Naquella oportunidá, ganó a Estaos Xuníos en semifinales y cayó con Méxicu na final. Mesmu panorama tuvo na so participación en 2003, cuando superó a los estauxunidenses en semifinales y foi derrotáu frente a los mexicanos na final.Tamién foi la seleición que más vegaes foi convidada, xunto con Colombia. Amás, formó parte de la copa en 1998, onde perdió en semifinales con Estaos Xuníos.
Corea del Sur
La seleición asiática tuvo'l so debú na edición de 2000, quedando esaniciada na primer fase. En 2002, volvió participar, avanzando hasta les semifinales.
Colombia
Ye la seleición que más vegaes foi convidada, xunto con Brasil (tres oportunidad). Foi convidada na copa de 2000, avanzando hasta la final. Naquella oportunidá, perdió con Canadá. Tamién tuvo en 2003 y 2005, perdiendo en cuartos de final frente a Brasil, y en semifinales frente a Panamá, respeutivamente.
Perú
Tuvo convidáu a la edición de 2000. L'escoyíu nun pudo superar al so par de Colombia nes semifinales.
Ecuador
Participó en 2002. Nesa copa, nun pudo avanzar de la fase de grupos.
Sudáfrica
Formó parte de la copa en 2005. Na so única participación, los africanos superaron la fase de grupo pero perdieron en cuartos de final con Panamá, por penaltis.
Torneos antecesores
- Copa NAFC
- Copa CCCF
Ver tamién
- Concacaf
- Copa Mundial de Fútbol
- Copa FIFA Confederaciones
- Entrenadores campeones de la Copa Oro de la Concacaf
- Premios y reconocencies de la Copa Oro de la Concacaf
- Estadístiques de la Copa Oro de la Concacaf
- Seleiciones convidaes a la Copa Oro de la Concacaf
- Título oficiales de seleiciones absolutes
- Título oficiales de seleiciones de fútbol
- Campeonatu panamericanu
Referencies
Enllaces esternos
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Copa Oru de la Concacaf.- Sitio web oficial de la Copa Oro
- Copa d'Oru de la Concacaf en RSSSF
Datos: Q189327- Multimedia: CONCACAF Gold Cup
