Asarum europaeum

Ye una planta viviega que crez n'Europa septentrional y central y n'Asia occidental. N'España alcuéntrase en Cataluña. Coloniza montes d'árboles frondosos y llugares avesíos y húmedos.

Planta viviega, yerbácea, perenne de 10-15 cm d'altor que forma grandes colonies. Tien tarmu rastreru con pequeñes ramillas. Fueyes reniformes largamente peciolaes de 5-8 cm de diámetru, de color verde relluciente penriba y verde pálidu pembaxo. La flor ye solitaria de color púrpura, campanulada y velluda que floria ente mayu y agostu.

• Pocu utilizada pola so toxicidá, entá se-y considera un bon purgante pa espulsar les lombriz de los potro.
• Pol efeutu narcóticu de la so planta y aceite esencial usábase como tranquilizante.
• El so aceite esencial contién asarina que ye tóxica y produz un efeutu vomitiva, llaxante, gastroenteritis ya inclusive hemorraxes internes.
• Dellos autores encamentar como vomitiva pal enfile y como remediu pal alcoholismu.
• Mentáu nel so remedios herbarios por Dioscórides y Pliniu'l Vieyu.

Principios activos: Aceite esencial (1%): asarona, aldehido arisílico, metil-eugenol, acetato de bornilo, terpenos, sesquiterpenos, diasarona. Alcaloides: asarina. Acedu ascórbico, vitamina B1. Otres fontes: Aceite esencial, sacarosa, alcanfor, asarina, acedu tánico.

Indicaciones: ye emético, estornutatorio (usáu como tosquilé) y, en dosis menores, mucolíticu y expectorante. Diaforético. Anguaño en desusu, usar pal tratamientu de rinitis cróniques y atróficas, bronquitis, asma y ulceraciones gastroduodenales.

Contraindicáu col embaranzu, lactancia, neños, pacientes con hepatopatías, enfermedaes neurolóxiques. L'asarona ye altamente tóxica: produz sensación de quemazón sobre la llingua, tusides, irritación de la mucosa gástrica y puede resultar narcótica y albortiva. A dosis elevaes puede producir astenia, taquicardia, convulsiones, midriasis, fotofobia, disnea, ya inclusive coma y muerte por paralís respiratoria. Ensugando la planta pierde toxicidá.

Otros usos: usáu na fabricación de llicores.

Nel calendariu republicanu , creáu mientres la Revolución Francesa de 1789, la Asaret correspuende al 6 Ventôse, lo qu'equival al 24 de febreru del calendariu gregorianu.

Asarum europaeum describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 442. 1753.^[1]

Etimoloxía

Asarum: nome xenéricu que provién de Rustieron, el nome griegu pal xéneru utilizáu por Dioscórides.^[2]

europaeum: epítetu xeográficu qu'alude a la so llocalización n'Europa.

Sinonimia

• Asarum europaeum var. romanicum Kukkonen & Uotila
• Asarum lucidum Salisb.
• Asarum officinale Moench
• Asarum renifolium Stokes
• Asarum reniforme Gilib.
• Asarum rotundifolium St.-Lag.^[3]

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Asarum europaeum .