Bioggio
Bioggio (lombardisch Biöcc) isch e Gmai im Kanton Tessin in dr Schwyz. Si ghert zum Chrais (circolo) Agno im Bezirk Lugano.
| Bioggio | |
|---|---|
 | |
| Basisdate | |
| Staat: | Schwiiz |
| Kanton: | Tessin (TI) |
| Bezirk: | Lugano |
| Kreis: | Agno |
| BFS-Nr.: | 5151 |
| Poschtleitzahl: | 6934 |
| UN/LOCODE: | CH BIO |
| Koordinate: | / 9717846° 1′ 0″ N, 8° 54′ 0″ O; CH1903: 713176 / 97178 |
| Höchi: | 314 m ü. M. |
| Flächi: | 6.0 km² |
| Iiwohner: | 2737 (31. Dezämber 2022)[1] |
| Website: | www.bioggio.ch |
 Bioggio | |
| Charte | |
 | |
Geografi
Bioggio bstoht us dr Ortsdail Bioggio, Bosco Luganese, Cimo un Iseo. Bioggio lyt im untere Vedeggiodal, Bosco Luganese an dr Häng vum Monte Cervello iber em Val d'Agno, Cimo am Hang vum Monte Santa Maria im mittlere Malcantone un Iseo im Weschte vum Monte Santa Maria im obere Malcantone.
Gschicht
Di Gmai Bioggio isch entstande am 4. April 2004 dur d Fusion vu dr alte Gmai Bioggio mit dr bishärige Gmaine Bosco Luganese (bis 1912 Bosco) un Cimo. Am 20. April 2008 isch au d Nochbergmai Iseo zue Bioggio yygmaindet wore.
Bioggio isch zum erschte Mol gnännt wore anne 1335 as Biegio, Bosco Luganese anne 1335 unter em Name Cadelmario Inferiore, Cimo anne 1335 as Gimo un Iseo anne 1335 as Yse.
Verwaltig
Dr Burgermaischter (Sindaco) vu Bioggio isch dr Mauro Bernasconi.
Bevelkerigsentwicklig
Quälle: Bundesamt für Statistik 2005[2]
| Johr | 1850 | 1860 | 1870 | 1880 | 1888 | 1900 | 1910 | 1920 |
| Bioggio | 442 | 500 | 533 | 550 | 520 | 568 | 603 | 591 |
| Bosco Luganese | 198 | 189 | 177 | 201 | 215 | 189 | 184 | 201 |
| Cimo | 61 | 68 | 77 | 73 | 85 | 125 | 119 | 108 |
| Iseo | 104 | 101 | 107 | 93 | 110 | 127 | 122 | 112 |
| Johr | 1930 | 1941 | 1950 | 1960 | 1970 | 1980 | 1990 | 2000 |
| Bioggio | 617 | 575 | 644 | 799 | 973 | 981 | 1268 | 1504 |
| Bosco Luganese | 205 | 181 | 179 | 169 | 195 | 213 | 276 | 348 |
| Cimo | 119 | 112 | 88 | 83 | 84 | 128 | 169 | 209 |
| Iseo | 92 | 73 | 59 | 43 | 38 | 52 | 56 | 69 |
Dialekt
Dr lombardisch Dialäkt vu Bioggio ghert zum Comasco-Lecchese.
Böuwärch
- Chilche S. Maurizio, Bioggio (klassizistisch, 1773-91, Durm us em Mittelalter)
- Chilche S. Abbondio, Bosco Luganese (1580 s erscht Mol gnännt, 1767 erwyteret)
- Kapäll S. Ilario, Bioggio
- Kapäll S. Giuseppe, Cimo
S. Maurizio, Durm 
S. Maurizio, Böu 
Kapäll S. Ilario 
Oratorio della Beata Vergine, Bioggio
Literatur
- Celestino Trezzini: Bioggio In: Historisch-Biographisches Lexikon der Schweiz, Band 2, Beringen–Bion, Attinger, Neuenburg 1921, S. 249. (abgerufen am 26. Juni 2017).
- Adolfo Caldelari: Bioggio. In: Arte e Storia nel Ticino. ETT, Locarno 1975, S. 111.
- Simona Martinoli und andere: Bioggio. In: Guida d’arte della Svizzera italiana. Edizioni Casagrande, Bellinzona 2007.
- Patricia Cavadini-Bielander, Rossana Cardani Vergani, Giovanni Maria Staffieri: Bioggio. (Schweizerische Kunstführer, Band 837/838, Serie 84). Hrsg. Gesellschaft für Schweizerische Kunstgeschichte GSK. Bern 2008, ISBN 978-3-85782-837-9.
Weblink
Commons: Bioggio – Sammlig vo Multimediadateie- http://www.bioggio.ch
- Bernardino Croci Maspoli: Bioggio. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
- Bernardino Croci Maspoli: Bosco Luganese. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
- Bernardino Croci Maspoli: Cimo. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
- Bernardino Croci Maspoli: Iseo. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
