Appel

Die appelboom aard in 'n gematigde klimaat. Dit verkies koue winters omdat die koue die slapende knoppe se rus breek. As die winter nie koud genoeg is nie, bly baie van die knoppe slapend en die boom ly aan die verskynsel van vertraagde bot, wat verpotte groei en 'n beperkte vrugtedrag tot gevolg het. Om hierdie rede kan appels nie in die warmer dele van Suid-Afrika verbou word nie. 'n Appelboom word om verskeie redes op 'n onderstam geënt wanneer dit nog jonk is.

Dit is bekend dat 'n ton vrugte van een boom gepluk kan word, maar in die algemeen word appelbome baie kleiner gehou om hantering te vergemaklik. Om te vergoed vir die kleiner drag per boom word baie bome na aanmekaar geplant, en ʼn oes van 80 tot 100 t per ha is vandag 'n algemene verskynsel. Die vorm van die boom wissel volgens die manier waarop dit gesnoei en opgelei word, en dit kan ʼn heining- of kelkvorm hê.

Appelblare is meestal ovaalvormig met gesaagde rande; die bladskyf het dikwels hare aan die onderkant en het 'n korterige bladsteel. Die blare en blomme kom saam uit 'n vrugteknop in die lente te voorskyn. Vier tot sewe blomme verskyn uit een knop en word in ʼn tros gedra. Die blom aan die bopunt van die tros gaan die eerste oop en dra die beste vrug. Elke blom het vyfkroonblare, 'n menigte stuifmeeldrade en 'n vrugbeginsel wat vyf saadhokke en style bevat.

Volgens die plantkundiges is die appel nie 'n tipiese vrug soos die perske nie. Die vrug bestaan uit 'n kerngedeelte (klokhuis) wat die sade bevat en die eintlike botaniese vrug behoort te wees. Die vleisgedeelte rondom die kern is die deel wat geëet word, en dit is vermoedelik afkomstig van die blombodem of die gesamentlike basisgedeeltes van die kelkblare, kroonblare en stuifmeeldrade. Die dooie blomoorblyfsels is duidelik te sien in die induiking (kelkent) aan die teenoorgestelde kant van die stingelent van die vrug.

• 
  Granny Smith
• 
  Pink Lady
• 
  Golden Delicious
• 
  Summerred
• 
  Red Delicious
• 
  Fuji uit Frankryk
• 
  Jonathan

• Gala
• McIntosh
• Winesap

Top twaalf appelproduserende lande

Land	2012 (in ton)	2016 (in ton)
China	37 000 000	44 400 000
VSA	4 110 046	4 600 000
Turkye	2 889 000	2 900 000
Pole	2 877 000	3 600 000
Indië	2 203 000	2 900 000
Italië	1 991 312	?
Iran	1 700 000	2 800 000
Chili	1 625 000
Rusland	1 403 000
Frankryk	1 382 901
Argentinië	1 115 951
Oekraïne	954 100
Wêreld	63 454 495	89 300 000
Bron:[1]

Ander lande met meldbare produksie is Duitsland (898 448 t), Suid-Afrika (781 124 t) en Japan (655 300 t).

• KENNIS, 1980, ISBN 0798108258, volume 3, bl. 446

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Appel.
• Wikiwoordeboek het 'n inskrywing vir appel.
• Wikispecies het meer inligting verwant aan Appel

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.